Elektronik atık, yukarıda bahsettiğimiz elektronik aletlerin kullanım ömrünü doldurup çöpe atılanların tümüne verilen genel bir isimdir. Bu özellikleri sebebiyle diğer atık çeşitlerine göre epey farklı bir statüye sahiptir. Geri dönüştürülebilir malzemeler arasında elektronik atıklar; diğerlerine göre daha az duyulmasına rağmen çelişkili bir şekilde günümüzün en acil geri dönüşüm meselelerinden biridir.
Kaplamış olduğu yer ve içermiş olduğu zehirli maddeler nedeniyle dünyamıza, doğaya, çevreye yani doğal düzene çok ciddi zararlar barındırmaktadır e-atık. Büyüyen ve tehlikeli boyutlara doğru ilerleyen elektronik atıkların çevreye verdiği zararlar için dünyanın bir çok noktasında önlemler alınmaya başlandı.
Elektronik atıkların en başında ve en yaygın olarak bilineni tv-bilgisayar ekranlarındaki kurşun miktarı. Kurşun kan dolaşımını, sinir sistemini ve böbrekleri ciddi anlamda etkileyen, hatta çocuklarda ölümlere sebebi,yet verebilen bir ağır metaldir. Elektronik eşyalardaki ağır metaller sadece kurşun değildir. LCD televizyon panelleri ciddi oranlarda civa içermektedir. Bununla beraber kadmiyum da elektronik atıklardan dolayı çevreye karışabilen ağır bir metal olup akciğerlere solunması durumunda ölümcül zararlar vermektedir. Krom, Lityum, Hidrokarbonlar ve birçok zehirli ve kanserojen madde e-atık sebebi ile doğaya karışabilmektedir.
Geri dönüşüm sürecinde, tüm elektronik atıklar tesise getirilir ve monitörler, aydınlatma cihazları, lambalar gibi belli başlı kateogrilere ayrılırlar. Bunların dışında kalan “tanımsız” atıklar da geri dönüşümü yapılmak üzere ayrı bir alanda toplanır. Daha sonra ayrılmış olan lambalar, monitörler, vs. e-atıklar geri dönüşümlerine devam edilmesi için ilgili kuruluşlara gönderilir. Tüm bu atıkların işe yaramaz kısımları imha edildikten veya değerlendirildikten sonra elde edilen plastik, bakır, demir, vs. malzemeler işleme alınır ve çeşitli yöntemlerle geri kazandırılır.